Tijd wordt gemeten in uren en minuten, maar niet alle uren en minuten duren even lang. Het enorme aantal  uitdrukkingen die we dagelijks gebruiken om te beschrijven dat de tijd vliegt, of voorbij kruipt of zelfs stilstaat, bewijst  hoe grillig tijd kan zijn.
Dit fenomeen is niet te voorkomen. Wie het negeert komt zichzelf zonder twijfel tegen. De enige manier om er mee  om te gaan, is door het concept beter te begrijpen.
Dit deel gaat over de basis begrippen.
Verderop behandelen we in detail op welke manier de buitengewoon sluwe manier waarop tijd door onze vingers kan  glippen.

Hoe precies meet je de tijd?

Deze vragen worden soms door headhunters en personeelsafdelingen gevraagd om topmedewerkers te selecteren.

Een groot deel van hen schat de tijd altijd te laag in; of is verbazend precies.

Ik las een tijdje terug een column van Joost Prinsen (jazeker: Erik Engerd) over het verschil tussen "echte tijd"  en "gevoelstijd"

Sommige gebeurtenissen lijker voor je gevoel korter geleden dan ze in werkelijk waren.

Dat komt door het verschil in gevoelstijd en de echte tijd die sindsdien is verstreken.

Het principe lijkt een beetje op echte temperatuur en gevoelstemperatuur. In de winter als het stevig waait kan de gevoelstemperatuur wel min 10 graden onder nul zijn, terwijl de thermometer maar min 3 graden aangeeft. Hier is de wind de beinvloedende factor.

Bij gevoelstijd blijkt je leeftijd van belang te zijn. ALs je jong bent duurt een jaar voor je gevoel gewoon 12 maanden. Naarmate je ouder wordt vermindert dat met ongeveer 1 gevoelsmaand per 15 jaar. In de leeftijd van 15-30 duurt een jaar nog maar 11 maanden; Bij mij duurt een jaar nog maar 8 maanden.

  

Is je banksaldo ooit wel eens lager geweest dan je dacht? En heb je toen een vervelende zondagmiddag doorgebracht met nauwkeurig proberen te achterhalen waar het gebleven is? En toen je dat wist, zijn de zaken daarna verbeterd? (tenminste tot de volgende periode dat je er niet meer op hebt gelet)

Er is een goede kans dat je op alle vragen volmondig Ja hebt kunnen antwoorden. In dat geval weet je dat, als je eerlijk bent, tijd zich net zo gedraagt als geld. Er is een einde aan de hoeveelheid die je beschikbaar hebt en het is heel eenvoudig het ergens aan te besteden zonder dat precies duidelijk is waaraan. Maar zoals je bankafschrift laat zien dat je te ver bent gegaan, zo moet je zelf in de gaten houden dat je tijd om is. Het is belangrijk dat de manier waarop je dat doet, past bij je persoonlijke levensstijl.

In Waar blijft de tijd heb je geleerd om een gedetailleerd verslag bij te houden van je tijdsbestedingen. Je hebt ook de resultaten in algemene termen leren beoordelen. Nu ben je klaar om het in detail te analiseren en als dat nodig is, je inspanningen aan te passen.

Met tijdmanagement bedoel ik het onder controle hebben, niets meer en niets minder. Dit deel gaat over het  beperken van de schade. Over het voorkomen dat de zaken uit de hand lopen.

Maak een dagplan.

Je hebt je dagplan gemaakt.De belangrijkste taken hebben prioriteit, de benodigde tijd geschat en de taken zijn op  de juiste tijd ingepland.

Nu zijn we aan het eind van de dag gekomen. Het logboek is een zootje, met doorhalingen, pijlen en toevoegingen.

Wat doen we nu?

Hoe kijken we naar zo'n dagplan?

Wat leren we van een dagplan?

Vragen voor de toekomst:

  

Ken je die dagen, waarin opstaan, ontbijt en de trip naar en van je werk, bijna ondraaglijk frustrerend zijn? Je wilt- nee je moet dringend, naar je bureau, maar onbelangrijke gedachten over kledingkeuze, scheren en het openbaar vervoer houden je tegen.

Heb je wel eens overwogen om deze perifere tijd, zoals de theoretici achter time management het noemen, beter te benutten?

Voor je op je werkplek was, heb je geprobeerd niet alleen de krant te lezen, maar ook een contract door te nemen, alvast besloten hoe je op brieven kunt reageren die je gisteravond mee naar huis had genomen, de eerste meeting geoefend en misschien al een paar goede ideetjes gehad?

Perifere tijd kan bonustijd zijn.

Er zit ook nog bonustijd in bonustijd.